Дурсамж
2012-10-25,17:00
Миний хүүхэд нас социализмын ид хөгжил цэцэглэлтийн үе 1970-1980 аад онд өнгөрчээ. Бидний үеийнхэн одоогийнхыг бодвол мэдээлэл авах боломж бага хаалттай орчинд өсч хүмүүжсэн юмуудаа. Цаг үедээ хүн бүр талархалтай аз жаргалтай байдаг нь хүний амьдралын жам юмдаа.Тийм ч учраас энэ цаг үеээс хүүхэд насаа эргэн харж байхад хар бараан нь биш баяр баясгалантай цагаан дурсамжууд л үлджээ. Ном унших их дуртай байж дээ.Шөнө гэрэл унтраахгүй ном уншлаа хэмээн аав ээждээ зэмлүүлэн зэмлүүлэн уншаад өглөө нойрмоглооод босохгүй ээж эмээ хоёрынхоо уурыг мөн ч их бардаг байж билээ.Телевизортой айл бараг байхгүй харин айл болгон шугамын радиотай мэдээлэл авах суваг ингээд л боллоо. Энэ бол тухайн үеийн хөдөөгийн сумын төвийн нийтлэг дүр төрх байлаа.
Хүүхдүүдийн тоглодог тоглоом нь лаптуу, кагаар, дундаа орох зэрэг хэдхэн тоглоомоор эрэгтэй эмэгтэйгүй тоглоно. Хэдийгээр сагс волейбол дэлгэрч байсан ч бөмбөг нь ховор болохоор тэр бүр тоглодоггүй байлаа.Өвөл эсгий гутал дээрээ тэшүүр хүлээд хатуурсан цас мөсөн дээр өдөржин тоглоно. Заримдаа ангиараа гол дээр очиж урадаан тэмцээн зохионо. Ер нь 8-р анги төгстөл амьдрал нэг иймэрхүү л өнгөрч билээ. Хүн бүхний хүүхэд нас үнэхээр сайхан гэгээн ариунаар дурсагдах юмдаа.
Хүүхдүүдийн тоглодог тоглоом нь лаптуу, кагаар, дундаа орох зэрэг хэдхэн тоглоомоор эрэгтэй эмэгтэйгүй тоглоно. Хэдийгээр сагс волейбол дэлгэрч байсан ч бөмбөг нь ховор болохоор тэр бүр тоглодоггүй байлаа.Өвөл эсгий гутал дээрээ тэшүүр хүлээд хатуурсан цас мөсөн дээр өдөржин тоглоно. Заримдаа ангиараа гол дээр очиж урадаан тэмцээн зохионо. Ер нь 8-р анги төгстөл амьдрал нэг иймэрхүү л өнгөрч билээ. Хүн бүхний хүүхэд нас үнэхээр сайхан гэгээн ариунаар дурсагдах юмдаа.